พรั่งพรู

มีหลายท่านถามมา ว่าเกาลัดไทย กินอย่างไรก่อนอื่นต้องบอกกันก่อนว่า ไม่ได้เชี่ยวชาญเรื่องเกาลัดไทย แต่ปลูกที่บ้านมาหลายปี ดูดอกดูผล ก็ชอบมาก บางปีช่วยกันกับเพื่อน ตอนกิ่ง แล้วเพื่อนก็ไปปลูกที่วัด บางปีทำเอง ได้ไม่กี่ต้น ใครขอก็ให้  พอมีผล ก็ต้มเอาไปแจก ถ่ายภาพ ดอกบ้าง ผลบ้าง เหตุฉะนี้ จึงมีคนถาม ครั้งแรกที่ไ้ด้กินเกาลัดไทย ตอนนั้น ที่บ้านยังไม่มีดอกไม่มีผล ไปบ้านเชีียงราย ผ่านมากาดแม่ขะจาน ก็มีชาวบ้านต้มเอาขาย ถามดู แล้วก็ซื้อมากิน ก็อร่อยได้ใช้ สำหรับคนที่มีพื้นฐานของกินลูกก่อ...

update  เก๊กฮวยต้นนี้ปลูกกับมือ แต่ได้รับความเื้อื้อเฟื้อต้นกล้ามาอีกที ได้ต้นกล้ามาจากบ้าน อ.ชัยยง ธรรมรัตน์ ครูแพทย์แผนไทย อาจารย์บอกว่า เคยได้ต้นพันธุ์จากเวียตนาม เอามาเพาะต่อแต่ไปไหนไม่รู้แล้ว ... ส่วนต้นที่ให้มาเป็นพันธุ์ที่ปลูกกันในบ้านเรา อาจารย์เล่าว่า ถ้าเป็นพันธุ์ของเวียตนาม ส่วนเกสร จะยาวและมีเกสรแน่่นมาก กลิ่นหอมมากกว่าของไทย อาจารย์ชัยยงให้มากระถางใหญ่ ต้นแน่นเต็ม แต่ปลูกไม่เป็น ตายไปหลายต้น แบ่งให้เพื่อนไปอีก จึงต้องเอาใจใส่มาก ที่จริงต้นเก๊กฮวยจะไม่ชอบแดดมาก แต่ย้ายมาหลายรอบ มาปลูกที่แดดแรง จึงต้องเอาฟางมารองไม่ให้ดินแห้ง ไม่นานก็ออกดอกตูม เริ่มจะบานแล้ว ผ่านไปหลายวันมาดูอีกทีบานสวยเชียว ภาพนี้ถ่ายกลางมกราคม...

ท้องฟ้ามักมีเวลาสวยเสมอ  ยามฝนจะตก ยามแดดแรงๆ สีสันของฟ้า เคยเป็นแหล่งจินตนาการของเด็ก ในยุคเก่าๆ แต่เมื่อเวลาผ่านไป สายตา ความคิดจิตใจของเด็ก ถูกจำกัดในกรอบสี่เหลี่ยมของจอเทคโนโลยี่ อย่าว่าแต่เด็กเลย อย่างเราๆ ท่านๆก็เช่นกัน แม้ในจอจะให้สีสันของท้องฟ้า สวยได้ทุกยาม แต่หากเราได้เงยหน้ามองฟ้าหาจินตนาการด้วยตนเอง นั่นแหละเราจะพบความต่าง จำได้ว่า ตอนลูกเล็ก พาลูกไปบ้านยายที่เชียงราย ลูกบอกว่าชอบบ้านยายที่เชียงรายมาก "เพราะกลางคืนมีดาวเยอะแยะ"   หน้านี้้ฟ้าสวยจริงๆ เมฆหน้าฝนจะบอกว่า ฝนจะมา ในจะตก และฝนไม่ตกที่บ้่านเรา อาจตกที่โน่นที่นี่ สมัยก่อน ดูท้องฟ้า พยากรณ์ได้ด้วยตนเอง ยังชอบที่จะคิดว่า เมฆก้อนนั้น...