ท่องโลกอินเตอร์เนตเรื่อยไป จนเจอ เว๊บ เกษตรพอเพียง อ่านๆๆๆๆๆซะมากมาย ได้ประโยชน์ก็เหลือล้น และหนึ่งในความคิดคืออยากไปดูสวนแหล่งเรียนรู้
ไปเมืองแพร่ ก็print แผนที่ไปสวนไผ่หวาน มาซะดิบดี แต่พอเข้าจริงก็จอดถามๆๆๆ จนเจอ สวนไผ่หวาน
เป็นศูยน์เรียนรู้เกษตรพอเพียง ที่เด่นชัย พบ “อากู๋” ดูแลและนำทาง เที่ยวชมสวน ให้ความรู้ ให้คำแนะนำ
อากู๋เป็นน้าชายของคุณวรรณบดี เจ้าของสวน อากู๋เล่าว่า เคยอยู่ป่าแพ่ง เชียงใหม่มาหลายปี หลายชายชวนมาอยู่ พร้อมปลูกบ้านให้พัก อยู่ไปอยู่มาติดใจ กับการทำสวน
ในสวนมีการจัดระบบเป็นอย่างดี และมีต้นไม้หลากหลาย แต่ที่นำมาเล่าสู่กัน จะเน้นไผ่หวาน เจ้าของสวน ทำสวนแบบนักวิจัย จึงมีการจัดระบบความรู้แบ่งปันผ่านเว๊บไซต์และบอกต่อกับผู้คนที่มาชมสวน
และค้าขายเป็นธรรม แถมความรู้่ให้แบบไม่อั้น
อากู๋ แนะให้ดูรอยแยกที่เป็นการบอกเรา หน่อกำลังจะผุดโผล่แล้วน่ะ เป็นไผ่หวาน ที่พัฒนาวิธีการปลูกและควบคุมสายพันธุ์
ที่เห็นเป็นหน่อหวาน กินสดได้ หรือทำอาหารก็ใช้เวลา 3-5 นาทีก็อร่อยสุกทันใจ อากู่บอกว่า หน่อไผ่หวานสดทำส้มตำก็อร่อย เป็นหน่อหวานตำไทยตำลาวไป
ปลูกดีดี กิโลหนึ่งก็ 5-6 หน่อ
เห็นหน่อกระจายไปทั่ว หน่อใดอยู่โดดๆ เขาก็จะทิ้งไว้ ไม่ขุด เอาไว้ให้โตหรือไว้แยกหน่อพันธุ์ ดินดำที่เห็น เขาบอกว่า เป็นเศษวัสดุจากการทำน้ำตาล จากอุตรดิตถ์ ซื้อมาไม่แพง แต่ต้องขนเอง ถ้าเราไม่มีก็ใส่ปุ๋ยหมัก เศษใบไม้ มูลสัตว์ สรุปว่า ต้องบำรุงเอาใจใส่
มีการปลูกไผ่ไว้หลายพันธุ์ ที่เห็นในภาพเป็นอีกพันธุ์ที่ต้องครอบเอาไว้ ถ้าไม่ครอบ จะมีรสขมเหมือนหน่อไม้ทั่วไป แต่ถ้าครอบก็จะเป็นหน่อหวาน กินสดได้
มีผักหวานป่าปลูกด้วย ต้นใหญ่มาก
แต่ที่เรากิน ก็เพียงยอดอ่อน เท่านั้น
อากู๋เล่าว่า 2 ปีแรกของการปลูกจะต้นเล็กมาก เหมือนจะไม่ยอมโต แต่พอปีที่ 3 จะเริ่มโต และโตๆๆๆ สูงใหญ่ เวลาจะเก็บยอดใช้บันไดช่วย
ผ่านมาเจอต้นต้อยติ่ง ดอกสวยล้อมวงกันเป็นมาลัย
แอบดูไผ่ที่เขาครอบไว้ หน่อโตมาก
ขอบคุณอากู๋ที่ให้ความรู้ นำเที่ยวชม บอกเล่า เรื่องนั้นเรื่องนี้ ได้ความรู้มากมายเลยค่ะ
ว่าจะปลูกไผ่หวานที่ซื้อมาในบ้าน สลับกับไผ่เดิมที่มีอยู่ ได้เรียนรู้วิธีแล้ว ต่อไปก็ลงมือปลูก ดูแลและรอหน่อให้ได้กิน เป็นไผ่หวาน ในรั้วบ้านของเรา
เพียงแต่จะรอฝนตกอีกครั้ง!!
©สุภฎารัตน์
